Fill in the exercise.
Η Πέρσα, απ’ την άλλη, ήταν η π...ο εντυπ....σιακή που ....χαν δει όλ.... τους τα τελε....ταία χρόνια, αν όχι και σ’ όλα τα προ......γούμενα. Ψ....λή, βασιλική σχεδόν, στ.....ν αφετηρία της τρ....τ....ς νεότητας, με σχιστά καφεκόκκινα μάτια, πολ.... τονισμένα ζυγωματικά και κάπ....ς γαμψή μύτη. Δεν είχε κάτι το ιδι.....τερα οικείο ή φ.....σιογνωμία της, έτσι κι αλλ....ώς, μα πολύ περισσότερο εφ’ όσ.....ν σ......νήθιζε να φορά..... χρ.....ματα (κάτι χρώματα που τ.....ριαζαν με τα μάτια της, αλλά τραβηγμένα .....ς το χρυσαφί και το φούξια), να π.....ρνάει στον λ.....μό της ένα τριπλό εφαρμοστό κολιέ με βαθ......γάλανες πέρλες, να στερε.....νει τον κότσο της στ’ αριστερά της κόμης κι όχι στην μέσ..... (β....θίζοντας από πάν... ένα κόκκινο ....μικυκλικό χτένι), κι απ’ τ’ αυτιά της να κρέμοντ...... δύο πράσινα περ.....λαμπρα σκουλαρίκια, σε σχήμα αστραπής: δύο λ....ξά Ζ. Κάτι τέτ.....α δεν αποφάσιζε να τα κάνει καμιά άλλη στην .....λικία της – και με δυο χηρείες από πίσ..... -, μα αυτή ήταν η Πέρσα, κι έπρ....πε όχι μόνο να την .....ποστούν, αλλά και να την κρ.....φοθαυμάζουν. .....ταν, με άλλα λόγια, όπ....ς την είχε παρουσιάσει η κόρ.... της η Μύρα: μια μάγισσα – όχι κακ...ά, πόσο καλή κανε....ς δεν ήξερ.....Ζυράννα Ζατέλη, «Και με το φως του λύκου επανέρχονται», Καστανιώτη: Αθήνα, 1995, σσ. 434-435
Key to exercise
Η Πέρσα, απ’ την άλλη, ήταν η πιο εντυπωσιακή που είχαν δει όλοι τους τα τελευταία χρόνια, αν όχι και σ’ όλα τα προηγούμενα. Ψηλή, βασιλική σχεδόν, στην αφετηρία της τρίτης νεότητας, με σχιστά καφεκόκκινα μάτια, πολύ τονισμένα ζυγωματικά και κάπως γαμψή μύτη. Δεν είχε κάτι το ιδιαίτερα οικείο ή φυσιογνωμία της, έτσι κι αλλιώς, μα πολύ περισσότερο εφ’ όσον συνήθιζε να φοράει χρώματα (κάτι χρώματα που ταίριαζαν με τα μάτια της, αλλά τραβηγμένα ως το χρυσαφί και το φούξια), να περνάει στον λαιμό της ένα τριπλό εφαρμοστό κολιέ με βαθυγάλανες πέρλες, να στερεώνει τον κότσο της στ’ αριστερά της κόμης κι όχι στην μέση (βυθίζοντας από πάνω ένα κόκκινο ημικυκλικό χτένι), κι απ’ τ’ αυτιά της να κρέμονται δύο πράσινα περίλαμπρα σκουλαρίκια, σε σχήμα αστραπής: δύο λοξά Ζ. Κάτι τέτοια δεν αποφάσιζε να τα κάνει καμιά άλλη στην ηλικία της – και με δυο χηρείες από πίσω -, μα αυτή ήταν η Πέρσα, κι έπρεπε όχι μόνο να την υποστούν, αλλά και να την κρυφοθαυμάζουν. Ήταν, με άλλα λόγια, όπως την είχε παρουσιάσει η κόρη της η Μύρα: μια μάγισσα – όχι κακιά, πόσο καλή κανείς δεν ήξερε.Ζυράννα Ζατέλη, «Και με το φως του λύκου επανέρχονται», Καστανιώτη: Αθήνα, 1995, σσ. 434-435