“Εις το θάνατο του Λορδ Μπάιρον” – Διονύσιος Σολωμός
1.
Λευθεριά, για λίγο πάψε
Να χτυπάς με το σπαθί·
Τώρα σίμωσε και κλάψε
Εις του Μπάιρον το κορμί·
……
52.
Δεν ήταν τη μέρα τούτη
Μοσχολίβανα, ψαλμοί·
Να, μολύβια, να, μπαρούτι,
Να, σπαθιών λαμποκοπή.
……
95.
«Που ειν’» θα λένε σαστισμένοι
«Το Λεοντάρι το Αγγλικό;
Είναι η χήτη του πεσμένη
Και το μούγκρισμα βουβό».
96.
Αλλ’ η Ελλάς να ξαναζήσει
Ήταν άξια, και να ιδή
Ο ερχομός να την τιμήση
Του υψηλότατου Ποιητή.
1.
Cessa per un istante, o Libertà, di
percuotere colla pada: ora t’ accosta
e piangi sulla salma di Byron.
……
52.
In quel giorno non erano nè
incensi, nè salmodie: ecco
piombi di morte, ecco cozzo
di spade;
……
95.
E dov’ è mai, dirassi maravigliando,
dov’ è il Leone dell’ Anglia? Giaccio-
no a terra le sue giubbe ed il suo
ruggito più non iscoppia.
96.
Ma ben la Grecia era meritevole
di risorgere, e di venire onorata
della venuta dell’ Altissimo
Poeta.
No comments:
Post a Comment