Song - Malamas - Πριγκιπέσσα

Πριγκιπέσα
Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Άλλες ερμηνείες: Μπάμπης Τσέρτος
Άλλα θέλω κι άλλα κάνω
πώς να σου το πω
έλεγα περνούν τα χρόνια
θα συμμορφωθώ.
Μα είναι δώρο άδωρο
ν' αλλάξεις χαρακτήρα
τζάμπα κρατάς λογαριασμό
τζάμπα σωστός με το στανιό.
Έξω φυσάει αέρας
κι όμως μέσα μου
μέσα σ' αυτό το σπίτι
πριγκιπέσσα μου,
το φως σου και το φως
χορεύουν γύρω μας
απίστευτος ο κόσμος
κι ο χαρακτήρας μας.
Άλλα θέλω κι άλλα κάνω
κι έφτασα ως εδώ
λάθη στραβά και πάθη
μ' έβγαλαν σωστό.
Ξημερώματα στο δρόμο
ρίχνω πετονιά
πιάνω τον εαυτό μου
και χάνω το μυαλό μου.
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=2578
Other things I want to do and other things I do
how can I tell you
I contemplated as the years go by
I will get fall in line.
But it is a gift never given
to change character
pointless keeping track of things
Pointless forcing yourself into being fair
Outside the wind is gusting,
though inside me
inside this house
my princess
your glow and the light
are dancing around us
what an incredible world
and the character of ours.
Other things I want and other things I do
and I got to this point
terrible mistakes and passions
turned me into a fair person
At dawn on the street
I cast fishing line
I grab hold of myself
and I loose my mind.
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Translations&act=details&t_id=9454

Poetry - C.P. Cavafy

Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
εκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.
Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε·
κάποτε μες στην σκέψι τες ακούει το μυαλό.
Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν
ήχοι από την πρώτη ποίηση της ζωής μας -
σα μουσική, την νύχτα, μακρυνή, που σβύνει.

(Κ. Π. Καβάφη, "Τα ποιήματα (1897-1918)", Ίκαρος: Αθήνα 1995, σ. 99).


For the reading of this poem in Greek, go to http://www.kavafis.gr/poems/content.asp?id=2&cat=1

Voices, loved and idealized,
of those who have died, or of those
lost for us like the dead.
Sometimes they speak to us in dreams;
sometimes deep in thought the mind hears them.
And with their sound for a moment return
sounds from our life’s first poetry—
like music at night, distant, fading away.

Translated by Edmund Keeley/Philip Sherrard
http://www.cavafy.com/poems/content.asp?id=153&cat=1